Τον Μάρτη του 2009 ιδρύεται το fund (private equity για την ακρίβεια) “ethos”. Στον στρατηγικό σχεδιασμό βρίσκεται ο αδελφός του πρωθυπουργού, Ανδρίκος Παπανδρέου. Το fund αυτό επενδύει στην “Πράσινη Ανάπτυξη”.
Λίγες ημέρες μετά, ο αδελφός του, Γιώργος Παπανδρέου σε μία ενθουσιώδη παρουσίαση, αποκαλύπτει το σχέδιο του για την ανάπτυξη της χώρας. Λέγεται “Πράσινη Ανάπτυξη” και το παρουσιάζει ως πανάκεια που θα δημιουργήσει εκατοντάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας. Την μπίζνα του αδελφού του δηλαδή, την έκανε εθνική πολιτική.
Τώρα ενημερωνόμαστε πως και ο άλλος αδελφός, ο Νίκος Παπανδρέου αμέσως μετά την εκλογή του ΠΑΣΟΚ το 2009 ενεπλάκει στην “πράσινη ανάπτυξη” μέσω εταιρειών που σάρωσαν τα πάντα στο πέρασμα τους.
Πακτωλοί χρημάτων άρχισαν να ρέουν με διαδικασίες fast track στις λεγόμενες “πράσινες επενδύσεις” την ίδια στιγμή που η αγορά καταστρεφόταν από την έλλειψη ρευστότητας. Για κάθε μία θέση εργασίας της “πράσινης ανάπτυξης”, χάνονταν 99 (!!) θέσεις από την πραγματική αγορά.
Ανεμογεννήτριες άρχισαν να φυτρώνουν ακόμα και σε μέρη που είχαν κριθεί αναδασωτέα. Χωρίς κανείς από τους “ευαίσθητους” να αρθρώσει λέξη.
Τα τιμολόγια της ΔΕΗ άρχισαν να καλπάζουν αφού η εταιρεία υποχρεούτο να αγοράζει ρεύμα από τους νεόκοπους επενδυτές εως και 5 φορές ακριβότερα! Μετακυλίοντας το κόστος εκβιαστικά στα νοικοκυριά.
Εάν υπήρχε η έννοια “πολιτικός βαμπιρισμός” θα ταίριαζε ξεκάθαρα στην περίπτωση της “πράσινης ανάπτυξης”. Έπεσαν σε μία χώρα και αφαίμαξαν αναιδώς κάθε σταγόνα που θα μπορούσαν να αφαιμάξουν. Επειδή ο όρος είναι αδόκιμος, θα πούμε απλώς ότι έχουμε τον ορισμό της”διαπλοκής”.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου